Nextjs 14 - Server Actions

Next.js 14 Server Actions

czyli ciekawostka z gatunku przyrodniczych

NFU wyjaśnia - najpierw może trochę teorii

Next.js udostępnia programistom fajne techniki pobierania danych. Jedną z technik jest użycie Server Actions. Akcje serwerowe są oparte na akcjach React, które można definiować w komponentach serwerowych i/lub wywoływać z komponentów klienckich. Akcje serwera to asynchroniczne funkcje JavaScript uruchamiane na serwerze przez interakcje użytkownika na kliencie.

Jak używać Server Actions?

W komponentach serwerowych:

export default function OrderProducts() {
  async function addProductToOrder(product, orderId) {
    "use server";

    await saveProduct({ product, orderId });
  }

  return (
    <form action={addProductToOrder}>
      <button type="submit">Add Product</button>
    </form>
  );
}

w komponentach klienckich:

"use server";

import { addProductToOrder } from "@/data/order";

export async function addProduct(data, orderId) {
  const response = await addProductToOrder(data, orderId);
  return response;
}

Po co te całe Server Actions?

Dzięki Server Actions nie trzeba ręcznie tworzyć endpointów API. Zamiast tego definiuje się asynchroniczne funkcje serwera, które można wywoływać bezpośrednio z komponentów. W skrócie pozwalają zaoszczędzić mnóstwo cennego czasu na budowie funkcjonalności pobierania i wyświetlania danych. Zainteresowanych szczegółami odsyłamy do dokumentacji.

No to pora na jakiś przykład

Załóżmy, że pracujemy nad najbardziej powszechnym problemem dodawania i wyświetlania dodanych produktów. Mamy do stworzenia formularz dodawania produktów oraz sekcję istniejących produktów. Zacznijmy więc od formularza:

  <h1 className="text-center text-3xl font-bold">Products Warehouse</h1>
  <form action={""} className="mx-auto flex max-w-xl flex-col gap-5 p-5">
    <input
      name="product"
      placeholder="Enter Product name..."
      className="rounded-md border border-e-gray-300 p-2"
    ></input>
    <input
      name="price"
      placeholder="Enter Price name..."
      className="rounded-md border border-e-gray-300 p-2"
    ></input>
    <button
      type="submit"
      className="rounded-md border bg-blue-500 p-2 text-white"
    >
      Add Product
    </button>
  </form>

Formularz prezentuje się następująco:

Na potrzeby tego przykładu skorzystamy z Mockapi. Zróbmy schemat składający się z 3 pól: id, products i price:

następnie wygenerujmy dowolną ilość danych:

Skoro mamy gotowe dane pora je wyświetlić. Potrzebny nam będzie do tego interfejs reprezentujący pola danych, funkcja pobierająca dane poprzez API, oraz mechanizm przerabiający otrzymany JSON na ciągi znaków i wyświetlający je użytkownikowi. Nie zapomnijmy o zmianie serwerowego komponentu na asynchroniczny!

  export interface Product {
    id?: number
    product: string
    price: string
  }

  export default async function Home() {
    const res = await fetch(
      'https://6565bfe0eb8bb4b70ef24984.mockapi.io/products',
      {
        cache: 'no-cache',
        next: {
          tags: ['products'],
        },
      }
    )
    const products: Product[] = await res.json()
    return (
    <h2 className='font-bold p-5 text-center mx-auto'>
      List of Products
    </h2>

    <div className='flex flex-wrap gap-5 max-w-xl mx-auto'>
      {products.map((product) => (
        <div key={product.id} className='p-5 shadow'>
          <p>{product.product}</p>
          <p>${product.price}</p>
        </div>
      ))}
    </div>
    )
  }

Po odświeżeniu strony powinniśmy zobaczyć pobrane dane:

Skoto mamy już możliość podejrzenia danych napiszmy mechanizm tworzący nową pozycję na liście. Tutaj pojawiają się właśnie Server Acions.

const addProductsToDatabase = async (e: FormData) => {
  "use server";
  const product = e.get("product")?.toString();
  const price = e.get("price")?.toString();

  if (!product || !price) return;

  const newProduct: Product = {
    product,
    price,
  };
  await fetch("https://6565bfe0eb8bb4b70ef24984.mockapi.io/products", {
    method: "POST",
    body: JSON.stringify(newProduct),
    headers: {
      "Content-Type": "application/json",
    },
  });
  revalidateTag("products");
};

następnie w akcji formularza:

<form
  action={addProductsToDatabase}
  className="mx-auto flex max-w-xl flex-col gap-5 p-5"
>
  (...)
</form>

Co się tutaj zadziało? Adnotacja 'use server' sugeruje, że jest to akcja serwera. W tym niewielkim kawałku kodu przechwycamy dane z formularza, a nastęnie metodą POST wysłamy na adres API. Zatwierdzając formularz wykonaliśmy na serwerze asynchroniczą funkcję addProductsToDatabase, która przetwarza dane przy pomocy interfejsu FormData, a następnie ustawia na ich podstawie elementy requestu. Dynamiczne odświeżenie listy produktów zawdzięczamy metodzie revalidateTag.

Teraz po wypełnieniu formularza mamy szybką odpowiedź w postaci zaaktualizowanej listy produktów:

Co z tego wynika?

Warto stosować Server Actions, w dużo krótszym czasie mamy zaimplementowane funkcje zastępujące endpointy. Jest to mechanizm wydajny pod względem czasu implementacji. Należy się łapka w górę. Dobra robota Vercel jak chcecie to umiecie :)

Co tu można poprawić?

Przykład pokazuje faktyczne zastosowanie Server Actions ale ze względu na to prostotę przykładu, pominęliśmy kilka ważnych aspektów. Chcesz potrenować? No to “dajemy wędkę”:

1. Zadbaj o bezpieczeństwo
   • dodaj walidację formularza po stronie klienta i serwera,
   • zapobiegnij XSS wprowadzając sanitację,
2. Dodaj obsługę błędów przy żądaniach API
3. Zadbaj o skalowalność:
   • rozdziel kod na mniejsze pliki zwiększając czytelność pod kątem rozwoju aplikacji